بیماری آبله یا سفلیس عبارت از یک نوع عفونت است که ازطريق فعاليت جنسی قابل سرايت ميباشد و توسط باکتریای به نام ترپونیما پالیدوم منتقلمی شود.

زنان و مردان هردو به این بیماری مبتلا شده می توانند.

موارد ذیل سبب بروز بیماری سفلیس شده می توانند:

• لمس نمودن ناحیه و نقطه کسی که از آنجا آبلۀ سیفلیس بر آمده و یا حتا جاییکه آبلۀ آن ديده نميشود
• عدم استفاده از کاندوم در زمان مقاربت جنسی مھبلی، مقعدی و یا دهانی
• تماس با خون آلوده به بیماری

زنان باردار بیماری را به نوزادان خویش منتقل می کنند.

زنان باردار می توانند میکروب بیماری سفلیس را از طریق خون به نوزادان شان منتقل کنند. بعضی اوقات نوزادان معیوب و یا مرده به دنیا می آیند. به این نوع سفلیس مادرزادی می گویند که در آسترالیا به ندرت پیدا می شود.

معمولاً اطفال بدون کدام علایمو نشانۀ بیماری سفلیس به دنیا می آیند، اما خیلی مریض می شوند.

علایم و نشانه های بیماری سفلیس برای اطفال زیر دو سال:

• ریزش آب بینی
• دانه های در روی پوست شان
• مشکلات استخوانی
• بروز مشکلات در چشم های شان و حتا کوری
• بروز مشکلات در جگر و یا گرده شان

علایم و نشانه های بیماری سفلیس برای اطفال بالای دو سال:

• مشکلات استخوانی
• مشکلات دندان ها
• بروز مشکلات در چشم های شان و حتا کوری
• مشکلات در حس شنوایی شان و بعضاً کر شدن

معمولاً نشانه ها و علایم بیماری سفلیس وجود ندارد و مردم احساس سلامتی می کند. فقط با تست خون شما می دانید که آیا بیماری سفلیس را دارید یا خیر.

زنان باردار باید در 12 هفته اول بارداری شان و یا در زمان اولین ملاقات با داکترشان آزمایشبیماری سفلیس را انجام دهند. بعضی از زنان ممکن دوباره در دوران بارداری شان آزمایش بیماری سفلیس انجام دھند.

• تا زمانی که بیماری تان علاج نشده حتا با استفاده از کاندوم هم با کسی مقاربت جنسی انجام ندهید.
• به شریک جنسی خود بگویید که بیماری سفلیس دارید تا او هم آزمایش بیماری را انجام دهد.
• داکتر شما به شما کمک می کند که به چه کسی در مورد بیماری سفلیس بگویید. داکتر به شما کمک می کند که به آنان چگونه در مورد بیماری بگویید.

• بلی. بیماری سفلیس را می توان توسط یک دوره پیچکاری تدوای کرد. مدت تداوی بستگی به این است که شما در کدام مرحله بیماری قرار دارید. حتماً در هر وعدۀ ملاقاتی که با داکتر تان دارید، بروید.
• هرزمانی که مرحله تداوی بیماری شما تمام شد، در آخر بازهم یک آزمایش برای مطمئن شدن انجام دهید.
• زنان باردار می توانند در اوایل بارداری شان بیماری سفلیس را تدوای کنند تا از انتقال بیماری به نوزادان جلوگیری شود.
• اگر قبلاً بیماری سفلیس داشته و تدوای شده اید، ممکن دوباره به آن مبتلا شوید.

• خودتان و شریک جنسی تان آزمایش بیماری سفلیس را انجام دهید. در صورتیکه شما بیشتر از یک شریک جنسی دارید، و یا شریک جنسی تان با افراد دیگر نیز مقاربت جنسی دارد، بصورت منظم آزمایش بیماری سفلیس را انجام دهید. خطرات مبتلا شدن به این بیماری بستگی به تعداد شریک جنسی تان دارد. یعنی به هرتعداد شریک جنسی که داشته باشید، به همان اندازه خطر مبتلاشدن به این بیماری افزایش می یابد.
• خود و شریک جنسی خود را تداوی کنید. از شرکای جنسی تان بخواهید که آزمایش بیماری را انجام داده و تداوی شوند، و بدین ترتیب شما این بیماری را به یکدیگر و سایر افراد منتقل نمی کنید.
• در جریان مقاربت جنسی مهبلي ، مقعدی و یا دهانی از کاندوم استفاده کنید.
• در مورد استفادۀ کاندوم به شریک جنسی جدید تان قبل از مقاربت جنسی بگویید.
• تا زمانی که بیماری تان علاج نشده حتا با استفاده از کاندوم هم با کسی مقاربت جنسی انجام ندهید.

o تا زمانیکه کاملاً تداوی نشده اید، و نشانه های بیماری از شما رفع نشده باشد، حتا با استفاده از کاندوم نیز با کسی مقاربت جنسی انجام نه دهید.
o در صورتیکه بیشتر از یک شریک جنسی دارید و یا شریک جنسی تان با افراد دیگر نیز مقاربت می کند، بطور منظم تست بیماری سفلیسرا انجام دهید. ممکن است شما دوباره به بیماری سفلیس مبتلا شوید.

شما می توانید از موارد ذیل کمک و مشوره بگیرید:

• داکتر
• کلنیک صحت جنسی
• خدمات صحی محلی
• مراکز برنامهریزی خانواده ها